Plasticiteit van rubber

Het vermogen van rubber om onder externe krachten te vervormen en zijn vervorming te behouden, zelfs nadat de externe krachten zijn geëlimineerd, wordt plasticiteit genoemd. Het proces waarbij de plasticiteit van rubber wordt vergroot, wordt plasticisering genoemd. Rubber heeft plasticiteit om tijdens het mengen gelijkmatig te kunnen mengen met verschillende additieven; Gemakkelijk door te dringen in textielweefsels tijdens het walsen; Het heeft een goede vloeibaarheid tijdens extrusie en injectie. Bovendien kan het gieten de eigenschappen van rubber uniform maken, waardoor het productieproces eenvoudig te beheersen is. Overgangsgieten kan echter de sterkte, elasticiteit, slijtvastheid en andere eigenschappen van gevulkaniseerd rubber verminderen, dus de vormbewerking moet strikt worden gecontroleerd.
De plasticiteitseis van ruw rubber is passend, en zowel te groot als te klein kan nadelige gevolgen hebben. Overmatige plasticiteit van ruw rubber kan de fysieke en mechanische eigenschappen van gevulkaniseerd rubber verminderen, waardoor de bruikbaarheid van het product wordt aangetast. Als de plasticiteit van ruw rubber te laag is, zal dit moeilijkheden bij de verwerking veroorzaken en het moeilijk maken om het rubbermateriaal gelijkmatig te mengen; Bij het rollen is het oppervlak van het halffabrikaat niet glad bij het uitdrukken; Grote krimpschade maakt het moeilijk om de grootte van halffabrikaten te begrijpen; Tijdens het oprollen kan de plakband moeilijk in de stof wrijven, waardoor de hangende lijmkoordstof loslaat en de hechting tussen de materiaallagen sterk wordt verminderd. Als de plasticiteit ongelijkmatig is, kan dit ook inconsistenties in de technologische en fysisch-mechanische eigenschappen van de lijm veroorzaken.
Daarom stelt de rubberverwerkingstechnologie bepaalde eisen aan de plasticiteit van ruw rubber. Over het algemeen vereisen lijmen die worden gebruikt voor het coaten, dompelen, schrapen en vervaardigen van sponslijmen een hoge plasticiteit; Rubbermaterialen en vormmaterialen die hoge fysieke en mechanische eigenschappen en een goede stijfheid van halffabrikaten vereisen, moeten een lage plasticiteit hebben; De plasticiteit van de geëxtrudeerde lijm ligt tussen deze twee in.